Bentley gaat op reis

Voor ons ras is het belangrijk dat we de regelmatig honden uitwisselen met andere landen zodat we genoeg ‘fris nieuw bloed’ in de populatie houden en daarmee ons ras gezond houden. Voor fokkers is het altijd een eer als een buitenlandse fokker graag een pup van je wil inporteren, om zo in dat land weer verder te kunnen fokken om het ras te behouden en te verbeteren.

Soms gaat dat makkelijk… maar het is niet in alle landen even gemakkelijk om een hond te ‘importeren’. Onze Scandinavische noorder buren zijn daar een voorbeeld van. Toch zijn er gelukkig ook eigenaren die er veel tijd en moeite aan te besteden; zo ook Lene en Rikke.

De aanvraag

Enige maanden terug kreeg ik de aanvraag om een puppy reutje van Pien en Doughnut naar Noorwegen te laten gaan. Hij zal in de eerste plaats huishond en vriendje worden, en daarnaast ook naar shows gaan en als alles goed gaat ook als dekreu in Noorwegen gebruikt gaan worden. Ik was vereerd, en ben samen met Lene (een fokker en goede vriendin van me, die op de grens van Noorwegen en Zweden woont) gaan uitzoeken hoe we dit konden realiseren. De pups werden eind november geboren, en er waren 3 veel belovende reutjes bij. We wachten uiteraard tot de pups 6 weken zijn met uitzoeken, zodat de pups de tijd hebben om hun karakter te ontwikkelen, hun bouw en gangwerk te laten zien en natuurlijk moeten ze 100% gezond zijn voordat er een keus gemaakt kan worden. De kleine reiziger zou Bentley gaan heten als roepnaam, en op de stamboom kozen we de naam “Youandi île Flottante” voor hem uit. (een toetje van drijvende Meringue in romige crème saus)

Regeltjes, regeltjes…

Om naar Noorwegen te gaan moet een hond door middel van een bloed test bewijzen dat hij antistoffen voor Rabies heeft. Dit gebeurd met behulp van een officiele bloedtest, die pas 4 maanden ná de rabies vaccinatie gedaan mag worden. Gelukkig is er voor pups een speciale regeling: tot 12 weken mogen ze direct worden ingevoerd, mits ze wel aan wat voorwaarden voldoen. De pup mag niet van mijn terrein af zijn geweest, en ik moet als fokker verklaren dat er geen ziektes en besmettelijke aandoeningen in mijn huis en omgeving zijn geweest gedurende het laatste half jaar. Vervolgens wordt er met deze verklaring, en het chipnummer en het paspoort nummer een import vergunning aangevraagd in Noorwegen. Dit duurt ongeveer 3 weken, dus moet tijdig geregeld worden want… om Bentley mee te nemen naar Noorwegen zijn er nog meer regeltjes.

Hij mag alleen Noorwegen in als hij direct van mijn huis naar het vliegveld gaat en direct naar Noorwegen zal gaan. Ons idee om hem met de auto mee te nemen naar Denemarken en van daaruit op te laten halen, was verboden. Dit betekend immers dat hij van Nederland via Duitsland, naar Denemarken en dan pas naar Noorwegen zou gaan. We mochten hem dus ook niet via Dusseldorf (dichter bij mijn huis dan Amsterdam) laten vliegen… nee, het moest via een Nederlands vliegveld. Bij KLM mogen pups tot 6 kilo als “handbagage” mee in de cabine. Helaas is het risico te groot om hierop te gokken; pups van 8 weken zijn al snel nabij de 6 kilo…. Maar gelukkig is SAS Airlines wat soepeler en mag een pup tot 10 kilo op schoot meevliegen. Nu kwam het erop aan dat we de import papieren snel rond kregen, zodat hij zo snel mogelijk kon gaan reizen… en dat hij voordat hij 10 kilo zou worden al mee kon naar zijn nieuwe baasje.

Toen de pups 5 weken waren heb ik de identificeerder van de Raad van Beheer gebeld, en hebben we samen en chipnummer gereserveerd wat terzijnertijd bij de gekozen pup ingebracht zou worden. Ook de dierenkliniek werkte graag mee en er werd al een dierenpaspoort voor Bentley gereserveerd, wat bij het vaccineren voor hem gebruikt zou gaan worden. Met deze nummers en codes konden we de papieren alvast in Noorwegen gaan aanvragen. Met 6 weken waren de stemmen unaniem: puppy “Ernie” zou Bentley worden. Dus kreeg hij de gereserveerde chip ingebracht en werd het juiste paspoort aan hem toegekend. Bentley kreeg enkele dagen voor de reis van de dierenarts een speciale wormkuur en dit werd ook keurig in zijn paspoort vermeld. Deze stempels zijn noodzakelijk om Noorwegen in te mogen.

De dag van de reis

Zondag de 24e landde Rikke met haar vader op Schiphol en gingen ome Vincent en ik samen Bentley wegbrengen. Ze hadden een grote poezen reistas met veel gaas om door naar buiten te kijken meegebracht, want tijdens het stijgen en landen moet de pup hierin even op de grond blijven staan. We hebben samen in de coffee corner op Schiphol Plaza bijgepraat, en gewacht tot ze om 6 uur konden gaan inchecken. Bentley was meteen op zijn gemak bij zijn nieuwe familie en viel zelfs op het tafeltje in slaap! Wat hadden we een bekijks. Bij het inchecken ging alles vlekkeloos. De grond stewardessen waren meteen verliefd op Vincent en de pup en ze kregen knuffels van iedereen die maar de kans zag om ze aan te halen. Bentley liep vrolijk de clown uit hangen, en heeft alle harten van het aanwezige personeel gestolen. De dame die het inchecken verzorgde was zó gecharmeerd dat ze Bentley een eigen stoel toekende. Het vliegtuig zat immers niet vol, dus de stoel tussen Rikke en haar vader was gereserveerd voor “Mister Bentley”! Zijn rugzak met puppy pakket (voer, speeltjes, shampoo, borstel, etc) moest via de bijzondere bagage afgeleverd worden.

Toen moesten we afscheid nemen…. tranen voor mij… maar de grote lach op Rikke haar gezicht, en Bentley die genoot van alle knuffels maken alles goed. 3 uur na het afscheid kreeg ik al de sms dat de reis goed was gegaan. Bentley heeft lekker geslapen tijdens de vlucht, en was zijn nieuwe huis al aan het verkennen. Hij voelt zich prima thuis, en speelt in een pak sneeuw van meer dan een meter hoog!

Dag Bentley, veel plezier in de Nordics!

Tekst: Inge van Engelen