Dubbel feest: 19 pups in 48 uur

Eén bevalling is voor een fokker meestal al redelijk vermoeiend. Wat als je twee teven hebt die uitgerekend zijn kort achter elkaar en je in 2 dagen tijd 19 pups geboren ziet worden. Het overkwam Rosita Guérand van OES kennel Brwyn’s.

Fairy had tweemaal niet opgenomen na de dekking dus besloot ik ditmaal de natuur maar zijn gang te laten  gaan.  Het toeval wilde dat Smilla (Smilla woont in België bij Charlotte Calmerman – Van Wauwe.) en Fairy met een tussenpoos  van 3 dagen beiden loops werden. Voor beiden hadden we Nikan (Brwyn’s Mohawk) uitgekozen als de vader van de pups. Nikan vond het HELEMAAL niet erg dat hij dag en nacht mocht vertoeven met 2 loopse dames. Iedere dag kon hij kiezen welke dame uit zijn harem hij ging verwennen. Dat dit erg vermoeiend was voor hem was hem aan te zien. Na 1 maand ging Charlotte met Smilla en ik met Fairy naar de dierenarts voor een echo. Bij beide dames zagen ze 5 vruchtjes.  We waren blij dat het een leuk nest werd. Geen nest van 1 en geen nest van heel veel.

Smilla begint…

De tijd verstreek en beide dames kregen een behoorlijk dikke buik. Dinsdag 28 juni begon bij Smilla de temperatuur te dalen. Het was voor Charlotte de 1e keer dat ze een nestje kreeg  dus besloot ik tijdig naar haar toe te gaan om stress  bij haar te voorkomen. Het was die dag heel erg warm. Smilla hijgde en pufte en bleef voortdurend heen en weer lopen. Ook de nacht die volgde was ze erg onrustig maar ze kreeg nog geen weeën. De andere dag ’s middags begon ze met persweeën.

Smilla was al zo uitgeput door het warme weer dat de persweeën niet krachtig waren. De eerste pup diende zich aan maar verder dan een stuk vlies kwam er niets naar buiten. Na 1 ½ uur de dierenarts maar gebeld met de mededeling dat haar weeën niet sterk genoeg waren op de pups naar buiten te werken. We konden gelijk komen. 2 dierenartsen, 3 assistentes, Charlotte en ik moesten de uit de baarmoeder gehaalde pupjes tot hun positieven zien te krijgen. Dat bleken er 7 te zijn i.p.v. de 5 die op de echo te zien waren. Ze hadden allemaal veel slijm in de bekjes en neusjes. De assistentes probeerden met slingeren van de pups het slijm eruit te krijgen. Gelukkig had ik mijn slijmzuiger meegenomen in de auto. Deze gehaald en dat ging heel wat beter. Bij een teefje had de dierenarts zijn twijfels, die zou het volgens hem niet redden omdat ze geen zuigreflex had. We hebben haar toch meegenomen naar huis. Zelf uitgezogen met de slijmzuiger en een half uurtje later lag de dame smakelijk te drinken tussen de andere pups. Niets aan de hand dus. Doodop waren we beiden van een nachtje bedrust over te slaan.

En dan komt Fairy

Fairy was 5 dagen later uitgerekend. Ik hoopte dat ze me nog een paar nachtjes rust zou geven. Helaas de andere dag begon ook bij haar de temperatuur te dalen. ’s Nachts bij haar gebleven en weinig geslapen. De  volgende dag om 17.00 uur werd het 1e teefje geboren. Vervolgens met tussenpozen van een half uur 7 reuen.  Dat waren er al 3 meer dan op de echo te zien was.

Zal hier wel bij blijven was mijn eerste gedachte. Dit klopte echter niet met hetgeen ik voelde aan haar buik. Na middernacht  begon ze aan een volgende ronde en zette nog  1 teefje op de wereld. De buik voelde nu slapper aan maar ik voelde nog wel wat. De placenta’s waren niet meegekomen en dat zou ik wel eens kunnen voelen.  Fairy maar eerst in bad gedaan. Werpkist verschoond etc. Om 20 over 3  krijgt ze 1 perswee en floep er lag nog een teefje. Fairy weer gewassen en beetje opgepoetst.  Zitten we ’s morgens aan de koffie krijgt ze weer weeen en zet ze nog een teefje op de wereld, 6 uur na het laatste.

Er van uitgaande dat dit toch echt de allerlaatste moest zijn Fairy weer gebadderd, werpkist weer schoongemaakt  en nu genieten van de 12 kleine wondertjes.