Deze website maakt gebruik van cookies. Meer informatie Melding niet meer tonen
Alles over de Bobtail of Old English Sheepdog
Sommige mensen vragen een OES wat is dat?

Dan zeggen wij denk maar aan Samson en Gert. En dan weten ze het direct. "Die zijn zóó leuk" zeggen ze dan, waarop wij antwoorden "dat is ook zo". Wij hebben mogen mee maken om een héél elftal OESjes te krijgen. Ongelooflijk wat je dan voelt.

Deel deze pagina

Het “OES elftal” van Pleuni (From Rocky’s Desteney)

Ware liefde

Toen ik de eerste OES zag was ik gelijk verkocht. Dit zal zo’n 20 jaar geleden zijn. Niet alleen door het uiterlijk maar ook door het karakter. Altijd vrolijk, héél aanhankelijk, speels…teveel om op te noemen. Kan echt niets negatief over ze verzinnen. Ze zijn mijn grote liefde.

From Rocky's Desteney

Het onderhoud

Mensen kijken naar het vacht en zeggen dan vaak “zo, dat is een werk”. Ik knik dan want ik heb altijd meerdere Bobtails dus inderdaad ben ik aardig wat tijd kwijt aan de borstelbeurten. Maar ik zie dit niet als werk, het is ook extra aandacht voor de hond. Ze genieten er van. Je hoeft ze niet eens te roepen of ze staan al tegen de trimtafel aan. Het is extra knuffelen tussen het borstelen door.

Het "OES elftal" van Pleuni

Als ze klaar zijn en je ziet ze weer lopen door huis en tuin geeft mij dit een héérlijk trots gevoel. “Kijk dat zijn mijn honden”. Als je echt  consequent op tijd borstelt, kost het je nog geen anderhalf uur per hond. Nee, voor mij is het echt genieten.

Uit Italië

Op dit moment hebbeen we 3 volwassen honden, Zoran, Fee (hier op de foto) en Rose. December 2015 hebben we onze Gina moeten laten inslapen. Er zijn natuurlijk 11 puppies geboren en 1  schatje blijft gezellig bij ons. Een meisje, ze heet Ziva.

Het "OES elftal" van Pleuni

Fee komt uit Italie. Soms ga je weleens buiten de deur kijken, wat is er nog meer  te zien. De vader van Fee, Max (Zenit dei Nobilpazzi) vonden en vinden we zo mooi. De fokster van Max is Susanna Malacrida en zij heeft voor mij allemaal mooie honden. Wanneer ze in 2012 september een nestje kreeg van Max, zijn we afgereisd naar Italië en hebben daar toen Fee uit gezocht. We moesten nog wel een tijdje wachten want de regel is dat een pup niet voor vier maanden naar het buitenland mag. En ook Fee is weer een geweldige, lieve, vrolijke meid..

Fee’s elftal

Ze heeft ons  samen met Zoran 11 prachtige pups gegeven, 4 teefjes en 7 reutjes. Wat brengt het een hoop drukte met zich mee maar wat is het genieten. Als je geluk heb slapen ze een paar uurtjes als jij ook wil slapen. Moeder geef natuurlijk de eerste paar weken volop melk daarna krijgen ze ook vers vlees. Wij snijden alles zelf, halen alles bij een slager of poelier.  Bij de vishanderlaar halen we vis. Daarbij vers fruit en groente. Van een rauw eitje in schil zijn ze ook niet vies . Dit krijgen ze natuurlijk nog niet in grotere stukken. Eerst word alles fijn gemalen, later als ze  groot zijn gewoon in stukjes.

Onze dagen zijn gevuld. Het is opstaan, Fee heeft al melk gegeven, speelkwartiertje, slapen. Weer eten geven, weer spelen. Opletten waar alles loopt, struikel niet over zoveel lieverdjes. Heel de dag met doekje of wc papier in de aanslag. Moeders ruimt veel op maar…

Zo vliegt de puppytijd voorbij…maar voorlopig is het nog volop genieten. Hoe vrolijk en tevreden ze zijn. Hoe Fee ze verzorgt. Hoe ze zich ontwikkelen. Hoe de ondeugd om de deur komt kijken.

Het "OES elftal" van Pleuni

Wat een mooie, rijke ervaring voor de pups was: alle aandacht van de media. TV, krant, radio. Onder de indruk van de camera en grote microfoon, nou écht niet! Zo leuk, zoveel belangstelling voor onze OES. We weten allemaal: eenmaal een OES altijd een OES.

Het "OES elftal" van Pleuni