Is dat een Bobtail…of toch niet?

Zo heel af en toe kom je ze tegen: vreemde Bobtail kruisingen. Een jaar of 2 geleden zagen we een kruising Bobtail/Golden Retriever (totaal onherkenbaar) en recent kwamen we op wintersport nog een echtpaar tegen dat thuis een kruising Bobtail/Border Collie had zitten. Geen idee trouwens hoe die hond eruit zou zien. Dit bracht mij op het idee om een klein stukje te schrijven over de hond die we vroeger thuis hadden.

In 1987 (ik werd toen 8 jaar) was mijn moeder op zoek voor een hond. Na tevergeefs een aantal dierenasielen te hebben bezocht kreeg ze via via te horen dat een fokker in de buurt van Hoogeveen (Elim) pups zonder stamboom te koop had. Dit was het echtpaar Koeslag-Vos die destijds Bobtails en Bearded Collies fokten. Per ongeluk was hier een Bearded teef gedekt door een Bobtail reu. Met als resultaat 6 pupjes die voor de gelegenheid werden omgedoopt tot het onofficiële ras ‘beabob’. Onze Bonita groeide uit tot een echte kruising van beide rassen, al leek ze misschien iets meer op een Bobtail. Ze was groter en zwaarder dan de gemiddelde Bearded Collie teef, maar met 24 kilo veel lichter dan een Bobtail. De vacht was langer en had minder onderwol dan dat van een Bobtail maar was ook weer niet zo stijl als dat van een Bearded Collie.

Bonita was een ontzettend lieve hond. Ze was onafscheidelijk van haar tennisbal, zwom bijna elke dag, was gek op het strand en deed aan behendigheid. Het valt me nu achteraf wel op dat ze veel minder Bobtailstreken had dan onze Luna heeft. (of ligt dat ook een beetje aan de opvoeding?) Helaas hebben we haar 7 jaar geleden op een leeftijd van bijna 15 jaar in moeten laten slapen. Bonita heeft natuurlijk nog steeds een speciaal plekje bij me en dankzij haar hebben we nu zelf voor een bobtail gekozen.

Tekst: Joyce Sol
Gepubliceerd: Bobtales juni 2009