OES zocht baas: XiniX
In de thema-serie over OES ‘ZOCHT’ BAAS gaan we verder met het verhaal over Xinix, een reu van 4 jaar oud. Zijn nieuwe baasjes vertellen over hun huisgenoot.
Wij zijn sinds december 2008/januari 2009 de eigenaars van Xinix, afkomstig uit de OES-kennel Brwyn’s. Voor Xinix hebben wij 11 jaar een OES gehad, Bob, die we (achteraf bleek) bij een broodfokker hebben gered van een eenzame dood. Bob heeft ons alle voor- en nadelen van een OES laten ondergaan met als gevolg dat we al snel zeiden: de volgende wordt weer een OES. Na de dood van Bob in 2002 was er even geen tijd voor een hond vanwege de adoptie van onze dochter Sheru die we in 2004 opgehaald hebben in China.
Maar OES-liefde vergaat niet
In januari 2008 begon het weer te kriebelen. Na veel gelezen te hebben op sites over dit onderwerp hebben we ons toen in laten schrijven voor een herplaatsinghond. Bewust gekozen willen we dit niet echt noemen. We hebben wel doorgegeven wat onze wensen waren, mede vanwege onze gezinssituatie. Na lange tijd niets gehoord te hebben, werden we in december 2008 benaderd door Mariska de Bie van de OESCN herplaatsing. Zij vertelde dat er een OES in Zwijndrecht voor herplaatsing in aanmerking kwam. Xinix kwam uit een gezin waarvan de ouders sinds kort gescheiden waren. Daardoor kon er niet meer voor hem gezorgd worden vanwege een werkende vader en schoolgaande kinderen. We hebben contact gehad met de vader en zijn jongste dochter. Er was nog een dochter in huis, maar deze wilde er niet bij zijn omdat ze compleet overstuur was in verband het mogelijke vertrek van Xinix. Xinix was en is haar heel erg dierbaar. Hoe verdrietig de situatie ook was, we konden het wel begrijpen. Na wat heen en weer gemaild te hebben, hebben we toch telefonisch contact gezocht met Mariska. En later ook met de eigenaar, waarna we eerst foto’s van Xinix mochten ontvangen. Op basis van de foto’s en informatie per mail hebben we een afspraak gemaakt om Xinix te mogen zien. Door de omstandigheden heeft zijn vacht niet de benodigde aandacht gekregen en moesten we bij onze eerste ontmoeting al snel de conclusie trekken: dat werd een scheerbeurt.
De eerste ontmoeting
De eerste ontmoeting was enthousiast. We werden bijna afgebroken door twee Bobtails, Xinix en Donna, zijn 8 jarige huisgenootje. Onze dochter was gelijk verkocht toen ze Xinix zag en wilde hem meteen onder de arm meenemen. Xinix was 4 jaar toen we hem voor het eerst zagen en een echte knuffelaar. Hij wordt in november 2009 5 jaar oud. Na een korte wandeling met Xinix gemaakt te hebben, hebben we besloten de gok te wagen en Xinix dan ook maar gelijk mee te nemen naar Doetinchem. Het afscheid was zeer emotioneel voor de vorige eigenaars. De dochters in huis waren ontroostbaar.
Thuis aangekomen was het natuurlijk wennen, hij heeft de eerste nacht dan ook geregeld gejankt. Wat dat betreft hebben we geen verschil gemerkt met een jonge pup, alleen het zindelijk maken was niet meer nodig. Het eerste wat we gedaan hebben was Xinix totaal kortscheren bij een trimsalon. De hond kwam als herboren te voorschijn onder zijn verwaarloosde vacht. Nu is de vacht alweer goed aangegroeid en wordt door ons ook zo goed mogelijk bijgehouden met als resultaat een schitterende OES in huis.
En dan verder
We hebben wel degelijk gemerkt dat Xinix een periode aan ons moest wennen. We zagen echter wel dat hij langzaam naar ons toe groeide. Dit is nu nog steeds het geval. We hebben gelijk gemerkt en ook meegekregen van de vorige eigenaar dat Xinix geen opvoeding op het gebied van gehoorzaamheidscursussen heeft gevolgd. Hiermee zijn we gelijk begonnen met als gevolg dat Xinix onlangs glansrijk voor het A-diploma is geslaagd. We gaan nu verder met de B. Onze dochter heeft zelfs al een les gevolgd, speciaal voor kinderen. Het was prachtig om zo’n kleine hummel met een grote hond te zien rondparaderen.
Voor de rest merken we dat Xinix steeds meer zijn plek begint te vinden in zijn nieuwe omgeving. Hij heeft al veel vrienden onder de buurthonden, ook enkele waarmee het wat minder gaat. Wat gedrag betreft hadden we geen fijnere hond kunnen treffen. Hij heeft natuurlijk zijn trekjes maar over het algemeen kunnen we zeggen dat Xinix een ontzettende lieve, trouwe makker is die we hopelijk nog jaren bij ons zullen hebben. Niet alleen voor ons maar vooral voor onze dochter zal Xinix een echte vriend worden. Voor zover ze dit nu al niet zijn, want er wordt nu ook al heel wat afgeknuffeld. Heel langzaam aan zien we dat Xinix zich meer en meer begint over te geven aan ons. Sommige dingen gaan wat langzamer, het afgeven van dingen bijvoorbeeld. Hierin is hij redelijk eigenwijs, maar het gaat echter wel steeds beter.
Tot slot
We hebben alle papieren van Xinix van de vorige eigenaar meegekregen. De stamboom hebben we op onze naam laten zetten en tevens het registratieformulier voor de chip gewijzigd. Verder kregen we een dikke map van de fokker met veel informatie over Xinix en over de OES in het algemeen. Dit was zeer goed geregeld. We konden zelfs nog bekers meekrijgen want zoals later bleek, had Xinix ook al diverse prijzen in shows gewonnen.
Al met al hebben we tot nu toe geen seconde spijt gehad van onze keus. We zien Xinix echt als een gezinslid die er volledig bijhoort en zouden hem nu al niet meer kunnen missen. Het is een echte OES met zijn voor- en nadelen. Zo blijft hij enthousiast, elke dag maar weer, en kunnen we nu dus ook weer dagelijks stofzuigen als hij weer eens lekker heeft geravot tijdens zijn wandelingen.
