OES zocht baas: Zoë
Toen ik mensen vroeg om mee te werken aan een reeks specials met de werktitel “2e hands OES” werd Linda een beetje boos op me dat ik die titel gebruikte. Zoë is zoveel meer…Zoë heeft met haar blauwe en bruine kijkers Linda’s hart gestolen. In deze vierde aflevering van “OES zocht baas” is Linda aan het woord over haar Zoë.
Roos en Mark hebben een hondenschool in Schoonenbeek, Drenthe, waar Linda als instructeur werkt. Zelf had ik eigenlijk niets met OES. Ik had ze wel al gezien bij Roos (Sweet Expression’s) maar voor mij waren het gewoon honden. Er was geen klik.
De eerste kennismaking
Zoë leerde ze kennen bij Mark op de hondenschool. Zij moest herplaatst worden maar het was even kijken hoe ze zich gedroeg bij andere honden en mensen. En aangezien ik een uurtje vrij was vroeg Mark aan mij of ik even een uurtje met haar wilde trainen en gewoon wat dingetjes wilde doen. En voor mij zat een prachtige wall-eyed Bobtail. (Nu zeg ik prachtig) Ze deed heel goed haar best om te doen wat ik van haar vroeg. Ze reageerde helemaal niet vervelend naar andere honden. Alleen maar oog voor mij en mijn Frolic. Thuis vertelde ik aan mijn man wat een geweldige Bopper ik gezien had. Hij reageerde daarop dat hij ze ook altijd al mooi had gevonden.
Mark en Roos zaten op dat moment nogal krap behuisd. Daarnaast hadden ze ook nog net een nest pups plus dus Zoë. Wij hebben Zoë opgehaald om daar een beetje ruimte te maken. Eerst zou ze een week blijven. Maar dat is iets langer geworden… ze is nog steeds bij ons! Wij hebben haar in mei 2001 opgehaald, toen was ze bijna 4 jaar.
Wij waren Zoë’s derde herplaatsingsadres. Bij de eerste twee had ze gewoon veel pech. Ik ga niet in details treden over de vorige adressen want dat doet niet ter zake. Het enige wat ik zeggen wil is dat het puur door samenloop van omstandigheden kwam, waar de vorige eigenaren helemaal niets aan konden doen. Het enige wat Zoë eraan overgehouden heeft is een deur probleem. Als je de deur uit wilt en Zoë staat daar toevallig, gaat ze echt niet aan de kant. Dat moet én moest met beleid: iets lekkers. Borstelen is wel een probleem, dat heeft ze nooit echt goed geleerd om toe te staan. Borstelen is wel een probleem maar met heel veel geduld is me dat toch nog steeds aardig gelukt. In het voorjaar heb ik besloten om haar maar kort te zetten. Dat is voor haar nu wel zo prettig.
Ambassadeur van de Bobtails
Voor de rest is het een geweldige hond en ik noem haar de Ambassadeur van de Bobtails. Zij heeft me anders laten kijken naar de Boppers. Vriendelijk naar andere mensen en honden. Ondertussen hebben we 3 OES-en. Twee daarvan hebben we als pup grootgebracht. Of ik ooit nog weer voor een herplaatsing zou kiezen? Geen idee, nu niet want ik vind 3 boppers genoeg. Soms kom ik mensen tegen die een Bobtail hebben gehad maar er tegen opzien om weer een pup op te voeden. Aan hun vraag ik wel eens of ze wel eens gedacht hebben aan een herplaatsing. Maar de angst bij die mensen is vaak dat ze bang zijn dat ze een agressieve hond in huis halen. Het is wel jammer dat mensen die angst hebben en dat probeer ik hen ook wel uit te leggen. Ik laat ze dan ook even kennis maken met Zoë, want een lievere Ambassadeur is er niet.
