Tommie: voor altijd rust
Sommige honden hebben niet veel geluk in hun leven. Tommie is er eentje van. Na een herplaatsing dit jaar, bleek ook dit geen permanente oplossing te zijn. Fokker Roosmarie (Sweet Expressions) deed een oproep om via oes.nl een nieuwe baas te vinden, maar helaas is dit niet gelukt. Tommie is dinsdag 12 juli in de armen van Mark Wibier vertrokken naar de Rainbow Bridge. Het verhaal over Tommie’s leven laten we op oes.nl staan, ter nagedachtenis aan een hond die in zijn leven zo beschadigd raakte dat er nog maar 1 oplossing was: hem voor altijd rust geven.
Begin dit jaar kregen we een telefoontje dat Tommie ( Sweet Expression’s Angorman) herplaatst moest worden. In het begin hadden we goed contact met de familie, helaas verwaterde dat en ondanks dat we zelfs een keer onverwacht langs gingen om te kijken hoe het met Tommie ging niemand thuis) hoorden we niets meer van ze. De dochter van het gezin had ons nu via internet gevonden, en zij herinnerde zich de koopovereenkomst waarin staat dat als een hond herplaatst moet worden, zij met ons contact op moeten nemen.
Tommie is het slachtoffer van een niet zo goed verlopen echtscheiding. De dochter had hem graag gehouden, maar vriendlief houdt niet van honden en ze is zwanger…geen goede basis om een hond te nemen. Gelukkig vonden we voor Tommie binnen een week een nieuw adres. Deze mensen hebben al eerder bobtails gehad, hebben een eigen hondenschool en zijn gedragstherapeut. Tommie bleek NIETS te kennen, niet eens het commando ZIT. Los lopen ging niet, hij deed precies wat hij zelf wilde. Hij was compleet vervilt en had zweren onder de vacht…dus is hij geschoren en lekker gewassen. Wilden ze hem corrrigeren, dan gromde hij. s’Morgens werd hij om 5 uur wakker en blafte dan tot er iemand beneden kwam…dan was hij stil.
In zijn nieuwe gezin is het altijd een drukke omgeving, katten, honden, konijnen, 3 kinderen ( waarvan 1 autisitisch jongste zoon). Dit ging allemaal prima…alhoewel Tommie geen contact zocht, met geen mens en geen dier. Alleen met het jongste kind speelde hij….. tot op een moment dat hij gromde ( omdat hij iets niet wilde en daarna was het kind bang van hem. Ondanks de pogingen van de ouders uit te leggen dat Tommie alleen maar liet blijken dat hij dat bepaalde spel niet leuk vond, bleef het jongste kind bang van hem.
Een moeilijke situatie…… en het werd erger…naarmate Tommie zich verder ontwikkelde tot een vrolijke, soms toegankelijke hond ( hij kwam de laatste tijd zelf contact zoeken om aangehaald te worden), bleek hij een verlatingsangst te ontwikkelen…..dat zich nu uit in langdurig en constant blaffen als hij alleen gelaten wordt. Zodra iemand weer thuis is houdt hij op met blaffen. Alle methoden hebben de nieuwe eigenaren geprobeerd, en samen met ons ( Mark en Roosmarie) alle mogelijkheden het gedrag te verbeteren doorgenomen. Dit is helaas niet gelukt. Nu woont het gezin in een rijtjeshuis en de buren beginnen te klagen over het blaffen als ze gaan werken. Samen met de angst van hun jongste zoon is besloten dat Tommie daar niet op zijn plaats is.
Omdat Tommie toch wel een beschadigde hond is (psychisch) , en hij verlatingsangst heeft en 9 jaar oud is ( mei 2002), was het een hele klus om een nieuw liefdevol tehuis voor hem te vinden waar hij nu kan blijven tot hij van ouderdom doodgaat. Zelf werken we ook redelijk veel, zijn veel weg en hebben 6 honden in ons piepkleine huisje, Tommie zou hier doodongelukkig zijn en onze eigen honden zouden hem nooit accepteren in de roedel, dus dat is ook geen oplossing…….
Hij is supergezond, lief voor mensen en dieren ….en omdat hij een slecht verleden heeft gehad en daarom een gedrag heeft ontwikkeld wat vrijwel niet meer te verhelpen is, moest hij inslapen……dit is amper te bevatten en te doen…maar er is geen andere keus. Het is altijd ontzettend moeilijk en dubbel een op het oog gezond lijkende hond te moeten laten inslapen. Maar een geestelijk zieke hond is vaak moeilijker te genezen dan een lichamelijk zieke hond. Tommie heeft naar nu achteraf blijkt 9 jaar lang een geestelijke verwaarlozing meegemaakt.
We hebben hier heel lang en intensief met de eigenaren over gesproken. Mark heeft hem zelf begeleid naar de dierenarts, Tommie wordt alleen gecremeerd en wordt op de prachtige dierenbegraafplaats in Eibergen verstrooid door de laatste eigenaren met hun kinderen om dit verlies te kunnen verwerken…..
Blijft ons verdriet en schuldgevoel dat we Tommie aan de eerste eigenaren hebben verkocht….terwijl dat toen prima leek en ging.
Maar als je alles van tevoren weet zou je ook heel veel dingen anders doen. Nu is Tommie hiervan de dupe geworden en zijn we daar heel verdrietig over. Tommie..het spijt ons maar we hopen dat je nu rust hebt……
Roosmarie & Mark Wibier, Sweet Expression’s
